امروز دخترم 9 ماهه شد. هر روز که به زمستان نزدیکتر میشویم، بیشتر نگران این موضوع میشوم که آیا ریههای کوچک او و هزاران کودک دیگر توان جذب هوای آلوده روزهای سرد را دارد؟
امروز هم فکرم مشغول «کودکان و آلودگی هوا» بود و همزمان خبری از پایگاه اطلاع رسانی وزارت نیرو (پاون) را دیدم با این محتوا که «ظرفیت اسمی تولید برق نیروگاهی کشور به 80 هزار مگاوات رسید.» خبر برای چند ماه پیش بود اما برایم جالب به نظر آمد زیرا بر اساس اطلاعات قبلیام میدانستم ظرفیت یا توان واقعی تولید برق کشور حدود 60 هزار مگاوات است که از این میزان بیش از 80 درصد تولید، توسط نیروگاههای حرارتی تامین میشود.
توضیح دقیقتر این که نیروگاههای حرارتی به 3 نوع اصلی تقسیمبندی میشوند: واحد بخار، واحد گازی و واحد سیکل ترکیبی (نیروگاههایی که از ترکیب واحد بخار و گازی ایجاد شدهاند.) در میان این سه نوع نیروگاه حرارتی؛ بازدهی نیروگاههای سیکل ترکیبی بین 10 تا 15 درصد بیشتر از نیروگاههای گازی و بخار است و این موضوع به مصرف سوخت فسیلی کمتر در این واحدها بازمیگردد. مصرف سوخت فسیلی کمتر نیز به معنای هزینه کمتر و از همه مهمتر، تولید آلودگی کمتر است.
بخش مهمی از تامین این ظرفیت اسمی 80 هزار مگاواتی که پاون از آن خبر داده بود، از تبدیل نیروگاههای گازی کشور به سیکل ترکیبی حاصل شده است. در واقع با اضافه کردن واحد بخار به نیروگاههای گازی، میتوان با همان میزان مصرف سوخت نیروگاهی، تولید برق را 15 درصد افزایش داد.
با توجه به اینکه 30 درصد از برق کشور توسط نیروگاههای گازی تامین میشود یکی از راهکارهای کلان کاهش آلودگی، کمک به محیطزیست و مصرف سوخت کمتر، تبدیل کردن این نیروگاهها به سیکل ترکیبی است. تبدیل شدن نیروگاهای گازی به سیکل ترکیبی علاوه بر آنکه سالانه 12 میلیارد مترمکعب صرفهجویی در مصرف گاز را به همراه میآورد و باعث کاهش چشمگیر هزینهها از این ناحیه میشود، تنفس هوای پاکتری را به خصوص در شش ماه سرد سال برای کودکان ما تضمین میکند.