- طی گزارشی که به منظور دستیابی به اهداف آب و هوایی انجام شده، نشان از این دارد که در این مسیر کوتاهی بسیاری صورت گرفته است.
- افزایش استفاده از گاز برای تولید برق، انتشار بیشتر گازهای گلخانه‌ای ناشی از تولید فولاد و ادامه تخریب جنگل‌های حرا از جمله مشکل‌سازترین مسائل هستند.
- مؤسسه منابع جهانی 7 حوزه کلیدی را شناسایی کرده که اگر بخواهیم به اهداف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در سال 2030 برسیم، باید با آن‌ها مقابله کنیم.
مقدمه
اهمیت محدود کردن گرمایش جهانی به 1.5 درجه سانتی‌گراد به طور گسترده‌ای شناخته شده است – اما این واقعیت نیز وجود دارد که تغییرات سیستماتیک به اندازه کافی سریع اتفاق نمی‌افتد.
بسیاری از اهداف تعیین شده برای سال 2030 نادیده گرفته شده و انتشار گازهای گلخانه‌ای همچنان در حال افزایش است. اگرچه نشانه‌هایی از پیشرفت وجود دارد، اما بدون اقدامات شتابدهی شده، محدود کردن گرمایش جهانی به سطوح “قابل قبول” عملاً امکان‌پذیر نخواهد بود.
یک گزارش جدید توسط Systems Change Lab، ائتلافی از ارگان‌هایی که در حوزه تغییرات آب و هوایی تلاش می‌کنند، پیشرفت را در 40 شاخصِ تغییر بررسی کرده و نقاط شکاف را برجسته نموده‌اند. این شاخص‌ها به عنوان معیارهای کلیدی تغییراتِ سیستماتیکِ موردنیاز برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال 2030 به منظور محافظت از حد 1.5 درجه سانتی‌گراد گرمایش جهانی عمل می‌کنند.
پیشرفت‌هایی صورت گرفته؛ اما نه با سرعت کافی
از 40 حوزه ارزیابی شده، نتایجی گرفته شده که بدین صورت است: مسیر پیشرفت در حال طی شدن است اما در 6 حوزه به اندازه کافی سریع نیست و در 21 حوزه بسیار کمتر از سرعت مورد نیاز است. در 5 حوزه در جهت اشتباهی پیش می‌رویم و داده‌های کافی برای ارزیابی 8 حوزه باقی‌مانده وجود ندارد.
به طور ویژه افزایش مصرف گاز برای تولید برق، علی‌رغم هدف‌گذاری برای اولویت‌بندی انرژی سبز و افزایش مداوم انتشار گازهای گلخانه‌ای از تولید فولاد، مشکل‌ساز شده است. استفاده از وسایل نقلیه مسافربری و همچنین انتشار گازهای گلخانه‌ای در بخش کشاورزی همچنان در حال افزایش است و تلاش‌ها برای پرورش جنگل‌های حرا با مشکل مواجه شده است.
شاید برای شما سوال باشد که چرا پرورش جنگل‌های حرا اهمیت زیادی دارد. علف‌های دریایی، حرا و باتلاق‌های نمکی در امتداد ساحل، کربن (دی اکسید کربن ناشی از فعالیت‌های انسانی) را جذب کرده و در زیر زمین نگه می‌دارند. بنابراین حفاظت و احیای زیستگاه‌های ساحلی راه خوبی برای کاهش تغییرات آب و هوایی است.
برای مطالعه بیشتر در رابطه با این پاراگراف عبارت کربن آبی یا blue carbon را جستجو نمایید.
با این حال تعدادی نقاط روشن وجود دارد. سهم برق تولید شده توسط انرژی‌های تجدیدپذیر از 20% در سال 1990 به 29% در سال 2020 افزایش یافته است. قیمت باتری‌ها به میزان قابل توجهی کاهش یافته است و خودروهای الکتریکی جدید (EVs) را از نظر قیمت با جایگزین‌های سوخت فسیلی قابل مقایسه می‌کند. هم‌زمان با این موضوع، فروش خودروهای برقی در حال افزایش است و بسیاری از کشورها ضرب الاجلی را برای کنار گذاشتن تدریجی خودروهای بنزینی و دیزلی تعیین کرده‌اند.
همانطور که نویسندگان گزارش اشاره می‌کنند – این تغییرات به خودی خود اتفاق نیفتاده‌اند، بلکه با تلاش‌های هماهنگ شده از جمله هماهنگی سیاست‌گذاران و صنعت با هم و سیاست‌ها و سرمایه‌گذاری‌های حمایتی آن‌ها به دست آمده‌اند.
کنفرانس سالانه احزاب (COP)، که رهبران سیاسی و تجاری را به همراه کارشناسان و قهرمانان آب و هوا گرد هم می‌آورد، یکی از فرصت‌ها برای هدایت اقدامات صحیح است. یکی از بزرگترین دستاوردهای COP27 در سال 2022، توافق برای پرداخت هزینه‌های خسارات وارده به کشورهای آسیبپذیر تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی بود.
“جهان شاهد ویرانی‌های ناشی از گرمایش تنها 1.1 درجه سانتی‌گراد بوده است. بنابراین توجه به هر کسری از درجه سانتی‌گراد برای محافظت از مردم و کره زمین مهم است… شاهد پیشرفت‌های مهمی در راه مبارزه با تغییرات آب و هوایی هستیم، اما هنوز در هیچ بخشی پیروز نشده‌ایم.”
Ani Dasgupta، مدیر اجرایی مؤسسه منابع جهانی (WRI)، یکی از سازمان‌های مسئول این گزارش، به گاردین
با در نظر گرفتن این موضوع، در اینجا 7 اقدام را WRI شناسایی کرده که باید انجام پذیرد (در صورتی که می‌خواهیم به مقدار حداکثر 1.5 درجه سانتی‌گراد برسیم):
- تولید برق از زغال سنگ را 6 برابر سریع‌تر حذف کنید که این معادل بازنشستگی 925 کارخانه زغال سنگ به طور متوسط در سال است.
- شدت انرژی صرف شده در عملیات ساختمانی را 5 برابر سریع‌تر برای ساختمان‌های تجاری و 7 برابر سریع‌تر برای ساختمان‌های مسکونی بهبود دهید. شدت انرژی ساختمان‌ها در دهه 2000 و اوایل دهه 2010 کاهش یافت و این روند کاهشی از آن زمان ادامه یافته است.
- میزان دی اکسید کربن منتشر شده به ازای هر تُن سیمان تولید شده را بیش از 10 برابر سریع‌تر کاهش دهید. تولید سیمان منحصراً یک فرآیند کربن فشرده است. گرچه فناوری‌هایی در حال ظهور هستند که سیمان را بازیافت می‌کنند و همچنین از آن به عنوان ذخیره‌سازی کربن استفاده می‌کنند.
- گسترش سیستم‌های حمل و نقل عمومی از جمله: مترو، قطارهای ریلی سبک و شبکه‌های حمل و نقل مانند اتوبوس‌های سریع‌السیر در شهرهای پرجمعیت، 6 برابر سریع‌تر کنید. این گزارش می‌گوید که سیاستمداران در سطح جهان هنوز بودجه بسیار کمی را به حمل و نقل عمومی اختصاص می‌دهند.
- نرخ سالانه جنگل‌زدایی را 2.5 برابر سریع‌تر کاهش دهید. اجتناب از جنگل‌زدایی در یک منطقه تقریباً معادل تمام زمین‌های قابل کشت در سوئیس می‌باشد. توقف جنگل‌زدایی، توقف تخریب تورب زمین (زغال سنگ نارس) و همچنین متوقف کردن تخریب حرا برای کاهش کربن امری حیاتی است.
- با کاهش 5 برابر سریع‌تر مصرف سرانه گوشت معادل دو برگر در هفته در سراسر اروپا، آمریکا و اقیانوسیه به رژیم‌های غذایی سالم‌تر و پایدارتر روی آورید. دولت‌ها باید رژیم غذایی کم‌کربن را ترویج نمایند.
- کاهش 5 برابر سریع‌تر تخصیص منابع مالی برای سوخت‌های فسیلی – معادل کاهش یارانه‌ها به طور متوسط 69 میلیارد دلار در سال.
کاهش محدودیت‌های قرنطینه و جنگ در اوکراین باعث افزایش یارانه‌ها شده است. این گزارش می‌گوید اگرچه داده‌های کاملی برای سال‌های 2021 یا 2022 هنوز در دسترس نیست، یارانه‌های تولید و مصرف در 51 اقتصاد بزرگ که 85% از عرضه انرژی جهان را پوشش می‌دهند، تقریباً 2 برابر شده و از سال 2020 به 697 میلیارد دلار در سال 2022 رسیده است.
